Marzysz aby Twoi zawodnicy strzelali więcej bramek? Chcesz aby celnie rzucali do kosza? Albo serwowali więcej asów? Zacznij rozwijać u nich koordynację oko-ruchową po to aby celniej kopali, łapali czy uderzali w piłkę. Koordynacja to bardzo istotny element w procesie treningowym. Odpowiada ona za większość czynności ruchowych i może być jednym z czynników decydujących o sukcesie w sporcie. Jest to naukowo udowodnione, że topowi zawodnicy piłki nożnej charakteryzują się lepszą koordynacją oko-ruchową niż przeciętni piłkarze, grający w niższych ligach. Im lepiej i szybciej będziesz potrafić przełożyć wizualny sygnał na prawidłowy ruch ręki lub nogi tym szybciej staniesz się profesjonalnym zawodnikiem. Nawet jeśli nie urodziłeś się z dobrą koordynacją wzrokowo-ruchową, ponieważ czujesz że łapiąc piłkę notorycznie ci wypada z ręki, to bądź spokojny, można ją rozwinąć odpowiednim treningiem.

PROBLEM NASZYCH CZASÓW

Wielu zawodników, a szczególnie tych młodych może mieć problemy z łapaniem, rzucaniem, czy określeniem swojej pozycji w przestrzeni. Te braki są po części powiązane z obecnym trybem życia – pogarszającym się stanem wzroku, przez co spowolnionym czasem reakcji, co znacznie obniża efektywność gry. Oglądanie telewizji czy siedzenie przed telefonem coraz bardziej wypiera naturalne formy gier i zabawy podwórkowych, które by w naturalny sposób rozwijały koordynacje oko-ruch. Wzrok zaczyna się przyzwyczajać do dwóch wymiarów, a przecież sport, odbywa się w trójwymiarze, tam gdzie występuje głębia, czytanie odległości od piłki, celne podania i przyjęcie piłki.

CZYM DOKŁADNIE JEST KOORDYNACJA OKO – RĘKA

CZYM POSŁUGUJE SIĘ PIŁKARZ?

Większość sportów bazuje na koordynacji oko – ręka. Natomiast w piłce nożnej (poza pozycją bramkarza) w przeważającej większości, wykorzystywana jest koordynacja oko-noga. Badania przeprowadzone w Instytucie Neurologii w Londynie potwierdzają, że wzrok kontroluje ruch stopy. Na początkowym etapie ta umiejętność pozwala graczom precyzyjnie wykonywać podania, rzuty wolne czy drybling. Następnie wraz z rozwojem koordynacji wzrokowo-ruchowej zawodnik potrafi trzymać głowę w górze podczas manipulowania piłką nie patrząc na nią bezpośrednio. Wzrok używany jest wtedy tylko do kluczowych elementów kiedy to należy wykonać jakieś precyzyjne podanie, rzut wolny czy strzał na bramkę. Wtedy wzrok przez ułamek sekundy pada na piłkę. O tym fenomenie zatrzymania wzroku na chwilę przed oddaniem strzału opowiem w dalszej części.

CZY PIŁKARZOWI POTRZEBNA KOORDYNACJA OKO – RĘKA?

Wydawać by się mogło, że jedynym zawodnikiem któremu potrzebna koordynacja oko – ręka to właśnie bramkarz. Jednak nic bardziej mylnego. Pozostali zawodnicy, również powinni kształtować tą zdolność, szczególnie w młodszych latach. Potwierdzają to badania w których wykazano, że dobrze rozwinięci technicznie piłkarze również lepiej wypadali w zadaniach związanych z łapaniem piłki w ręce. To pokazuje, że dobry piłkarz oprócz koordynacji nóg ma również dobra koordynacje oko-ręka. To potwierdza jak ważny jest rozwój podstawowych umiejętności ruchowych związanych z manipulacja i właściwościami wzrokowymi. (Żródło do badania zamieściłem w poście, także możesz się wczytać). Z dziećmi wskazane jest aby już na samym starcie zarówno rodzice jak i trenerzy stosowali różne formy związane z łapaniem, uderzaniem czy kopaniem piłki. Dzięki temu dziecko lepiej będzie śledziło piłkę i potrafiło ocenić jej zachowanie. Im więcej takich bodźców wzrokowych, tym lepiej.

RÓWNIEŻ GOLFIŚCI

Innym przykładem stosowania koordynacji oko-ręka jest golf. W golfie stosuje się test polegający na łapaniu piłeczek pingpongowych i wrzucaniu ich do odpowiednich pojemników. Maszyna wyrzuca białe i pomarańczowe piłeczki w bardzo krótkim odstępie czasu. Gracz musi złapać piłeczkę w ręce i wrzucić do odpowiedniego pojemnika. Jeśli złapie białą musi wrzucić do lewego pojemnika a łapiąc pomarańczową do prawego pojemnika. Poza koordynacją oko-ręka liczy się również szybkość reakcji związana z właściwym wyborem i prawidłową decyzją. Również i tutaj znacznie sprawniej radzą sobie lepiej grający zawodnicy od tych przeciętnych.

LINK: https://vimeo.com/269997114

CZYM JEST “QUIET EYE”?

Aby poprawnie wykonać większość zadań związanych z koordynacją oko-ruchową na wysokim poziomie mówi się o takim fenomenie jak „Quiet eye”. Jest to tak zwane „spokojne oko” (skoncentrowane oko). Pozwala ono ujrzeć piłkę, chwile przed kontaktem. Np. u tenisisty podczas uderzenia z forehandu pozwala mu na odgadnięcie rotacji. Zawodnicy wysokiego poziomu posiadają tak wydajny wzrok, że potrafią ujrzeć przez ułamek sekundy detale piłki takie jak szwy, czy napis oraz precyzyjnie dobrać miejsce uderzenia. „Quiet eye” to zdolność najlepszych zawodników, która została osiągnięta również dzięki sprawności narządu wzroku i wielu lat doświadczenia w danej dyscyplinie. Mówi się, że topowi zawodnicy mieli styczność z koordynacją oko-ręka już zanim ukończyli 6 rok życia. Najlepszym tego dowodem jest Michael Jordan, który rozpoczął z ojcem rzucanie i łapanie w okolicach piątego roku życia. Podobnie mieli tacy zawodnicy jak Andre Agassi czy Tiger Woods. W ich przypadku śledzili już lot piłki rzuconej przez rodziców zanim jeszcze zaczęli chodzić.

JAK TO MOŻLIWE?

Jest to możliwe dzięki śledzeniu przedmiotu przez nasze gałki oczne, jak również dzięki skupieniu uwagi czyli fiksacji wzroku, która pomaga zatrzymać wzrok na piłce. Przeprowadzono badania na dzieciach z zaburzeniem koordynacji ruchowej. Podzielono dzieci na dwie grupy. W jednej grupie dzieci były uczone techniki łapania piłki. Druga grupa oprócz techniki łapania, miała koncentrować swój wzrok na nadlatującą piłkę, śledząc jej tor lotu etc. Badanie wykazało, że te dzieci które śledziły piłkę wykonały więcej poprawnych chwytów(złapań) niż grupa która skupiała się tylko na sposobie chwytu. Jak widać wprowadzając program treningowy uwzględniający ćwiczenia na „spokojne oko”, możemy znacznie poprawić zdolność koordynacji oko – ręka. Stare powiedzenie „oczy na piłkę” ma tutaj swoje zastosowanie. Śledzenie piłki będzie pozwalać mózgowi na dokładną analizę nadlatującego przedmiotu, tak jak GPS skupiając się na celu, określając prędkość, dystans i głębokość. Jednym ze środków treningowych jest łapanie piłeczki tenisowej z wypisanymi na niej cyframi lub literami.

KORZYŚCI Z KOORDYNACJI OKO – RĘKA

1. POPRAWA MANIPULACJI KOŃCZYN: Bez niej by nie było możliwe wykonanie jakichkolwiek umiejętności związanych z łapaniem czy kopaniem. Rozwija motorykę małą, czyli czucie ręki, stopy, poprawę chwytu. Najlepiej rozwijać tą umiejętność już od najmłodszych lat (mniej więcej od 4 roku życia)
2. TRANSFER NA INNE ZDOLNOŚCI: Zarówno koordynacja nog jak i rąk powinna być rozwijana niezależnie od sportu jaki się uprawia. W przypadku piłki nożnej, plusem jest to, że niespecyficzne ćwiczenia takie jak oko-ręka mogą się przekładać na rozwój koordynacji u piłkarza. Tak jak potwierdzają to badania. Koordynacja oko-ręka będzie pobudzać wzrok piłkarza i w dalszym ciągu rozwijać jego świadomość ruchu. W przypadku piłki nożnej, w tej koordynacji możemy łączyć ręce jak i nogi. Np. podczas żonglowania piłki nogami, zawodnik dodatkowo podrzuca rękoma piłkę do tenisa.
3. SZYBSZA REAKCJA: Im szybciej zawodnik coś dostrzeże tym szybciej zareaguje. Zwiazane jest to oczywiście z poziomem skomplikowania bodźca. Im łatwiejszy, mniej wymagający przetwarzania oraz doświadczony zawodnik tym szybsza reakcja. Sprawnie działający system percepcji wzrokowej będzie ułatwiał mu rozpoznanie sytuacji.
4. LEPSZA KONCENTRACJA: Zwiększenie uwagi to świetny sposób na rozgrzewkę mózgu. Dzięki ćwiczeniom angażującym obie ręce, oprócz wzroku również możemy tym sposobem pobudzić większe obszary naszego układu nerwowego. W czasie wykonywania ćwiczeń oburącz, rozbudzamy obie półkule mózgowe. Możemy stosować również ćwiczenia na myślenie, dodając ćwiczenia matematyczne, wyliczanki, etc. Np. zanim zawodnik złapie piłkę musi wypowiedzieć jakieś słowo na dana literę, albo liczyć od 50 w dół co trzy. Wprowadzenie takich zmiennych może być znacznym utrudnieniem. Dzięki temu zawodnik rozwija szybkość myślenia oraz koncentracje. Takie ćwiczenia często stosowane są przed meczem, lub w czasie rozgrzewki, znane popularnie jako life kinetik.
5. POPRAWA WIDZENIA: Pozytywny wpływ na koordynacje oko – ruchową odczują nasze oczy. Dzięki ciągłemu śledzeniu piłki uruchamiamy nasz wzrok. Oczami poruszają mięśnie. Tak jak inne mięśnie naszego ciała, również one wymagają treningu. Dzięki ćwiczeniom na koordynację oko-ręka możemy poprawiać takie zdolności wzrokowe jak poczucie głębi, widzenie peryferyjne, śledzenie jak również akomodację oka.

METODY

Metody możemy podzielić na dwie kategorie. Pierwsza z nich to metody stosowane na małej przestrzeni. Większość z nich to ćwiczenia które mogą być wykonywane stacjonarnie, czyli w pozycji stojącej czy siedzącej bez przemieszczania się.

• Stosowanie maszyn, programów umożliwiających trening wzroku. Takich programów dostępnych jest coraz więcej na telefon np.: EyeWorkout, czy dostępna na komputerze lub ipadzie np.: VisualEdge.
• Wykorzystanie diagramów, z wyrysowanymi znakami na które należy reagować np: chart z gwiazdkami
• Wybrane ćwiczenia z wykorzystaniem światełek np. Bleze pode czy Fitlight zawieszonych na ścianiy
• Gry komputerowe – RPG
• Żonglerka (rękoma, nogami)
• Life kinetik – łapanie piłek, połączone z balansem i myśleniem

WAŻNA INFORMACJA

Jeśli nie dołączyłeś jeszcze do uczestników naszego szkolenia, klikając poniższy guzik ( „WIĘCEJ”) znajdziesz wszystkie szczegóły. Nie zwlekaj bo zostały ci jeszcze tylko 2 dni. Po tym czasie nie będzie już możliwości dołączenia do tego szkolenia przez conajmniej pół roku!

→WIĘCEJ O SZKOLENIU←

Do drugiej kategorii zaliczamy ćwiczenia Stosowane na otwartej przestrzeni, gdzie potrzebne jest poruszanie się w kierunku bodźca.

• Do nich zaliczamy środki treningowe wykorzystujące różnego rodzaju sprzęt. Czyli wszystko co związane z łapanie, rzucaniem, chwytaniem, podbijaniem, odbijaniem, uderzaniem, kozłowaniem wymagające większej przestrzeni. Niektóre z nich można stosować na małej przestrzeni.
• Aktywność sportowa – np wszelkiego rodzaju sporty rakietkowe, czy sporty drużynowe
• Gry i zabawy – np dwa ognie