Dziecko nie jest maszyną do osiągania sukcesów w sporcie. Jak pułapka nieustannego osiągania sukcesów może wpłynąć na wypalenie młodego sportowca i jak temu zaradzić?
“Największym sukcesem w twoim życiu nie będą twoje osiągnięcia, ale raczej to, co dzieje się w tobie, podczas gdy zbliżasz się do niego .”

Sport to duża część życia wielu dzieci, a jakość sportowego doświadczenia jest ogromna. Etyka pracy, koncentracja umysłowa, współpraca, radzenie sobie z wzlotami i upadkami, wytrwałość, kierowanie się wskazówkami w duchu sportowym to tylko niektóre z cech, które można rozwijać poprzez sport. Niestety, wielu sportowców zostaje wciągniętych w wysoce wymagającą część sportu, którą nazywa się MASZYNĄ SUKCESÓW.

Czym jest maszyna sukcesów?

Maszyna Sukcesów to zasadniczo niekończący się cykl prób osiągnięcia “następnej wielkiej rzeczy”, zamiast skupiania się na samym procesie. Podczas gdy chęć ciągłego doskonalenia się jest istotną cechą dla rozwoju u sportowców, działanie jak maszyna ma negatywne skutki.
Chęć poprawy jest tym, co zachęca młodych sportowców do treningu, koncentracji, akceptacji coachingu i ciężkiej pracy. Koncentrują się na procesie treningowym, wiedząc, że wyniki będą widoczne przy dużym zaangażowaniu.

Negatywne efekty

Jednak funkcjonowanie jak maszyna do osiągania sukcesów rujnuje prawidłowe podejście do samodoskonalenia się. Problem staje się widoczny już u nastolatków! Młodzi sportowcy nie mogą dłużej cieszyć się sportem ani skupiać się na tym procesie, ponieważ czują, że muszą zawsze wygrywać, zdobywać kolejne dyplomy, świadectwa z czerwonym paskiem lub dowodzić swojej wartości poprzez osiągnięcia sportowe. Młodzi sportowcy zaczynają tracić swoją tożsamość i oceniają się wyłącznie na podstawie swoich osiągnięć. Prowadzi to do niepokoju, wypalenia, zmniejszonej samooceny i stałego nacisku, aby robić więcej i więcej.

Jak temu zaradzić?

Jako rodzice, trenerzy, opiekunowie musimy rozpoznać, kiedy pojawiają się pierwsze symptomy i w porę zareagować . Oto nasze porady. Aby nie wpaść w pułapkę dziecko musi być z nami szczere i potrafić określić czy czuje w sobie presję osiągania sukcesów wywołaną środowiskiem, oczekiwaniami rodziców czy ambicjami. Następnie należy zmienić system wartości. Ustanowienie to co naprawdę jest najważniejsze. Cel sam w sobie czy może droga która prowadzi do niego? Ostatecznie należy zmienić system nagradzania, przyjmując za wartość:

• dochodzenie do celu poprzez ciężką pracę
• przezwyciężanie strachu nie poddając się i próbując ponownie mimo porażki.
• zdobywanie nowych przyjaciół
• chęć rywalizacji z kolegą z przeciwnej drużyny jak równy z równym
• możliwość pokazania swojej gry na wysokim poziomie.

Spora większość utytułowanych sportowców wywodzi sie z drużyn, które często nie zajmowały pierwszego miejsca na podium. Musiały rywalizować z lepszymi, doznawać wielu porażek i rozczarowań. Nauka na błędach po latach przynosi ogromne korzyści. Wyrasta nam świadomy, pewny siebie zawodnik, który potrafi się podnieść po porażce, wyciągnąć z niej wnioski i walczyć dalej.