Olimpijskie podnoszenie ciężarów lub używanie jego elementów w pracy z dorosłymi zawodnikami jest niezbędne w kształtowaniu siły i mocy. Jednak jeśli chodzi o młodzież, ten temat budzi u wielu trenerów, rodziców czy fizjoterapeutów spore wątpliwości. Często wywodzi się ona z błędnego przekonania że podnoszenie ciężarów jest niebezpieczne.
Jak sugeruje literatura naukowa, ogólne ryzyko odniesienia kontuzji podczas tego typu treningu u młodych zawodników jest bardzo niskie w przeciwieństwie do takich sportów jak rugby, koszykówka, gimnastyka artystyczna gdzie ryzyko urazu jest wyższe. Ludzie nie zdają sobie sprawy że podczas uprawiania sportu przy takich aktywnościach jak lądowanie (po wyskoku do bloku – np. w siatkówce) siły reakcji podłoża są do 7x większe niż masa ciała. Jak podają źródła naukowe, jednym z głównych czynników urazu może być jakość nadzoru i instrukcji które daje trener zawodnikowi podczas ćwiczenia. Jeśli trening jest prowadzony pod nadzorem wykwalifikowanego trenera który zna się na Olimpijskim Podnoszeniu Ciężarów ( A nie tylko obejrzał pare filmików na YT), ryzyko urazu jest minimalne. Dlatego ważne jest abyśmy po pierwsze , podczas treningu zachowali porządek w miejscu gdzie ćwiczą zawodnicy. Po drugie, trening powinien być dostosowany do umiejętności technicznych , wieku (Artykuł „od kiedy mogę dźwigać”) oraz dojrzałości zawodnika ,tak aby objętość i intensywność stopniowo wzrastały wraz z nimi. No i po trzecie, musimy pamiętać o odpowiednich przerwach wypoczynkowych tak aby każde powtórzenie w kolejnych seriach było wykonane w jak najlepszy sposób.
Jakie są plusy stosowania tego rodzaju treningu ?
- Podczas etapu łapania w rwaniu czy zarzucie sztangi, mięśnie zawodnika działają głównie w fazie ekscentrycznej co jest funkcjonalnie zbliżone do fazy lądowania po wyskoku. Dzięki temu możemy wpłynąć na zminimalizowanie ryzyka urazu oraz wzmocnienie charakterystyki ruchu podczas lądowania, zmiany kierunku oraz hamowania.
- Rozwija zdolność mięśni do lepszej aktywacji która przyczynia się osiągnięcia optymalnego tempa produkcji maksymalnej mocy oraz tempa rozwoju siły.
- Znacznie lepiej przyczynia się do poprawy wyskoku w porównaniu z tradycyjnymi metodami treningu siłowego.
- Prowadzi do kooaktywacji mieśni w obrębie stawu kolanowego, które pozwalają stawowi na zachowanie równowagi podczas gdy wzrasta sztywność mięśni. Poprawia również zdolność do magazynowania i wykorzystania energii elastycznej podczas cyklu rozciągniecie-skurcz .
Olimpijskie Podnoszenie Ciężarów a reali pracy.
Jeśli chodzi o wykorzystanie technik Olimpijskiego Podnoszenia Ciężarów w codziennym planie treningowym, często słyszymy że są one zbyt trudne i zajmują zbyt dużo czasu. Oczywiście jeśli mamy 3 gryfy na 20 zawodników to możemy się zgodzić że ten trening trochę by zajął, lecz jeśli pracujemy indywidualnie lub mamy lepsze możliwości organizacyjne pracując z drużyną, to nie widzimy żadnych przeciwskazań. Wprowadzając elementy nauczania techniki podstawowych ćwiczeń 2x w tyg przez okres 6-8 tygodni osiągniemy znaczną poprawę w jakości prezentowanego wzorca u naszych podopiecznych ale także w wynikach generowanej mocy w kierunku wertykalnym.
Rekomenduje się aby rozpocząć nauczanie techniki dopiero po okresie w którym zawodnik zapozna się już z podstawowymi ćwiczeniami siłowymi takimi jak przysiad, przysiad ze sztangą z przodu czy martwy ciąg.
Na początku przygody z OL powinniśmy używać tyczki PCV lub kija od miotły zamiast normalnej sztangi. Dopiero później idąc tokiem progresji możemy zamienić ją na sztangę dla dzieci (5-10kg).
Tak więc, Olimpijskie Podnoszenie Ciężarów może być bezpieczne, efektywne i angażujące dla młodego zawodnika w momencie gdy będziemy odpowiednio go instruować oraz stosować w treningu logiczną progresje bazując na prezentowanych kompetencjach ruchowych.
BIBLIOGRAFIA:
- Ajan T. Borga L. Weightlifting Fitness for all sports 1988.
- American Academy of Pediatrics, Council on Sport Medicine and Fitness, Strength training by children and adolescents 2008.
- Rhodri S. Jon L. Strength and conditioning for young athletes, Science and application II 2019
